Η Agave americana περιγράφηκε πρώτη φορά από τον Κάρολο Λιναίο το 1753 στο έργο του Species plantarum.

Στη χώρα μας το συναντάμε με την ονομασία αθάνατος.

Θεωρείται συγγενές φυτό της γιούκα, των κρίνων και έχει μακρινή συγγένεια με την αλόη.

Δεν έχει όμως καμία συγγένεια με τους κάκτους.

 Η λατινική ονομασία του φυτού Agave προέρχεται από την ελληνική μυθολογία. Αγαύη ήταν κόρη του Κάδμου και αδερφή της Σεμέλης, της μητέρας του Διονύσου. Ο γιος της Πενθέας έγινε βασιλιάς των Θηβών, τον οποίο και σκότωσε η ίδια ευρισκόμενη σε έκσταση, επειδή αυτός δεν επέτρεπε τη λατρεία του Διονύσου στην πόλη των Θηβών.

Οι Αζτέκοι στην κεντρική Αμερική θεωρούσαν τον Αθάνατο δώρο θεού. Aπό το συγγενικό είδος Agave tequilana παράγεται η τεκίλα.

Σύμφωνα με ιστορικές πηγές, τον — αιώνα, την μικρή περίοδο που η Κεφαλονιά είχε  τουρκοκρατία, οι έγκλειστες γυναίκες των κατώτερων κοινωνικών τάξεων  στο κάστρο του Αγ. Γεωργίου, λόγω της έλλειψης πρώτων υλών, άρχισαν να επεξεργάζονται φύλλα αθάνατου. Έπειτα από πολύωρη  επεξεργασία του φύλλου διαχώριζαν τους ιστούς του, έφτιαχναν κλωστές τις οποίες είτε τις χρησιμοποιούσαν για μπαλώματα, είτε δημιουργούσαν σχοινιά, τις λεγόμενες σπαρτσίνες που χρησίμευαν κυρίως για δεσίματα τενεκέδων και τσουβαλιών στα σαμάρια των γαϊδουριών.

 Οι γυναίκες αυτές γνώριζαν ήδη να κεντούν με λεπτές κλωστές για να  δημιουργούν εργόχειρα με δαντέλες που έφτιαχναν για τις αριστοκρατικές οικογένειες. Έχοντας αυτή την γνώση χρησιμοποίησαν την κλωστή αθάνατου για τα εργόχειρα αυτά  και συγκεκριμένα δούλευαν πάνω σε δύο σχέδια, το τριανταφυλλάκι και την σπείρα.

Μαρτυρίες  λένε ότι η δημιουργίες από αθάνατο συνεχίστηκαν μέχρι τα τέλη του προηγούμενου αιώνα, ιδιαίτερα στην περιοχή της Λειβαθούς. Τα πανέμορφα κεντήματα από αθάνατο αποτελούν παγκόσμια πρωτοτυπία και χαρακτηριστικά της λαϊκής παράδοσης της Κεφαλονιάς και  τα θαυμάσετε από κοντά στο Χαροκόπειο Ίδρυμα.